Thursday 1 October 2009







kalp yumuşadı.
sanki görünmez bir el
onu avucunun içine aldı.

sıradanlığın sertleştirmiş olduğu kalbi
avucunun içine aldı,
sıktı, sıktı, sıktı, 
ta ki yumuşayana kadar,
ta ki gözünden yaşlar akıtana kadar.
sıktı, sıktı ve tekrar sıktı
sonra gözleri berraklaştı kalbin,
bulanıklık dağılır gibi oldu.

2 comments:

  1. toplu bir şey düşünmeye çalış.Ne farkedeceksin biliyormusun?Düşünceni kendinin seçmediğini.Uçmakta olanbir kuş sürüsügetir gözünün önüne.Kaç kuş gördün?Onbir mi?ondokuz mu,beş mi?Biraz belirsiz,ama tam olarak kaç kuş olduğunu bilmiyorsun.Peki,bu düşünce neredn geldi?Birisi koydu oraya. Kuşların, ağaçların,taşların,çiçeklerin tam olarak kaç tane olduğunu bilen birisi.O kısacık anda sana egemen olan,gücünü sana gösteren birisi.....

    ReplyDelete
  2. hımmm. evet haklısın anonim yorumcu. tuhaf bir durum ya da gizem. anlamaya çalıştığmız

    ReplyDelete